Τι κάνουμε σε τούτο εδώ τον κόσμο...

Γεννιόμαστε χωρίς καν να το ζητήσουμε. Και όμως είμαστε ευγνώμονες που ήρθαμε σε αυτόν τον κόσμο. Ο κάθε ένας μας είναι τυχερός που του δόθηκε το δώρο της ζωής. Έχουμε αναρωτηθεί όμως τι κάνουμε σε αυτόν εδώ τον (μάταιο;) κόσμο; Όλα είναι δομημένα στη ζωή μας αν το σκεφτούμε. Τα κοινωνικά πρότυπα υπάρχουν πριν από εμάς και για εμάς για να βάζουν τα πράγματα σε μία τάξη. Τα θέλω μας είναι πολύ κοινά αν το σκεφτούμε αν και εμείς οι άνθρωποι είμαστε πολύ διαφορετικοί.., Τυχαίο; 

Στα 10 μας θέλουμε παιχνίδι και ξεγνοιασιά
Στα 13 μας θέλουμε φίλους, παρέες και εξόδους
Στα 16 μας θέλουμε να γνωρίσουμε τον κόσμο, να ζήσουμε έντονα, στο κόκκινο
Στα 18 μας θέλουμε να τελειώσει το "μαρτύριο" του σχολείου και να ζήσουμε μια ξέφρενη φοιτική ζωή.
Στα 24 μας θέλουμε το πτυχίο μας και μια δουλειά να μας περιμένει
Στα 27 μας απομυθοποιούμε τη δουλειά μας και ψάχνομαστε. Μάλλον θέλουμε οικογένεια.
Στα 35 θέλουμε απλά λεφτά γιατί οι υποχρεώσεις είναι στο φουλ. Θέλουμε και ταξίδια αλλα΄που να αφήσεις τώρα τα παιδιά...
Στα 40 θέλουμε αύξηση. Τόσα χρόνια εκεί μέσα το δικαιούμαστε..

Και μάνι μάνι έχουμε ζήσει σχεδόν τη μισή ζωή μας. Και τι? Και που είμαστε? Που είστε?

Αυτά είναι τα σχέδια μας για τη ζωή; Και τα κάνουμε όλα αυτά και είμαστε ευτυχισμένοι...Είμαστε;
Αυτό είναι ευτυχία; Η εκπλήρωση αυτών των στόχων λέγεται επιτυχία ή κωλοφαρδία. ¨ΟΧΙ ευτυχία.
Αν δεν ψάξουμε μέσα μας να βρούμε αυτό που είμαστε και να φτάσουμε στην αυτοπραγμάτωση η ευτυχία θα πλησιάζει ίσβως αλλά δεν θα μας ακουμπά.
Είμαι πολύ ρεαλίστρια για φιλοσοφικές αναζητήσεις αλλά και πολύ μικρή για να δεχθώ τον ρεαλισμό που μου προσφέρει τούτος εδώ ο κόσμος. Ελπίζω να μην συμβιβαστώ, Και να κοιτάω μέσα μου, και γυρω μου, και να βρω το σκοπό μου, και να τον ακολουθήσω. Να φτάσω στο ένα, στο ένα που έχω μέσα μου και ακόμα το αναζητώ. Στο ένα και το αυτό. Εμένα