Αναρωτιέμαι πόσοι άνθρωποι είναι ευχαριστημένοι με τη ζωή τους. Πόσοι ξυπνάνε με ένα χαμόγελο και κοιμούνται με μια όμορφη σκέψη; Πόσοι σκέφτονται το αύριο και βλέπουν ελπίδα; Σίγουρα λιγότεροι από αυτούς που νιώθουν φυλακισμένοι και εγκλωβισμένοι μέσα στην ίδια τους τη ζωή. Δείτε τι ωραία έχουμε φτιάξει την κοινωνία μας. Δείτε πως φυλακιστήκαμε μόνοι μας και τώρα τα δεσμά είναι βαριά και πονάνε. Ο άνθρωπος όταν χάνει τις αξίες του είναι καταδικασμένος να χάσει τον εαυτό του, το είναι του. Και όταν χάνουμε τον εαυτό μας σβήνει κάθε ελπίδα. Κάπου όμως διάβσα πως δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της. Οπότε, μένουμε άνθρωποι μισοί, άνθρωποι κενοί χωρίς σκοπό και νόημα. Και εκεί είναι που αρχίζει η αντίστροφη πορεία. Οι αξίες που έχουν χαθεί αντικαθιστώνται από νέες που μας ορίζει η κοινωνία και ο σκοπός μας γίνεται ένας και οικουμενικός. Αγωνιζόμαστε για μια θέση εργασίας, προσπαθούσε να πατήσουμε το διπλανό μας, να φτάσουμε πρώτοι, να προλ...
Η επιστροφή είναι πάντα δύσκολη. Σε βγάζει από τη βόλεψή σου. Σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί ξεκίνησες και προς τα που πορεύτηκες. Αν έφτασες εκεί που ήθελες. Και αν τελικά αυτό που ήθελες άλλαψε όψη, μέχρι να το φτάσεις. Ποτέ όταν φτάνεις, δεν φτάνεις πραγματικά. Γιατί στη διαδρομή άλλαξες, χωρίς να το καταλάβεις. Και όταν είσαι στο τέλος σκέφτεσαι την αρχή. Αναζητάς ξανά το ταξίδι για να βρεις το μονοπάτι που σου διέφυγε και έπρεπε να στρίψεις αλλά εσύ κοίταζες μόνο την ευθεία και δεν υπήρχαν περιθώρια στο νου σου και τη βλέψη σου για κάτι άλλο. Και όταν φτάνεις έχεις καθαρό μυαλό και χρόνο να σκεφτείς ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψεις πίσω και να πάρεις από την αρχή το χάρτη του μυαλού σου. Διαβάζω τις σκέψεις μου από το πρώτο μου ταξίδι και δεν ξέρω αν όντως τις είχα γράψει εγώ. Δεν αναγνωρίζω ούτε ένα γράμμα τους. Ξέρω όμως ότι αυτές με παρακίνησαν να ξεκινήσω. Και τώρα γυρίζω πίσω να τις συναντήσω και να ξαναγνωριστούμε. Ο άνθρωπος αλλάζει μαζί με το χρόνο που αφήνει πάνω τ...
Αν αρχιζεις να αναμοχλεύεις το μέσα σου για να δώσεις απαντήσεις και να θέσεις νέες ερωτήσεις, μην ξεχνάς το εξω σου. Για να ανοίξει το μυαλό και η καρδιά πρέπει να φτιάξεις τη δική σου πλάση μέσα στην παντοδύναμη φύση. Βρες το μέρος που σε γαληνεύει, το μέρος που μπορεί και αγγίζει σε όλες τις αισθήσεις σου και που σου ψιθυρίζει τα μυστικά που δεν άκουγες στη βουή της πόλης. Δώσε ένα Σαββατοκύριακο ρεπό στον εαυτό σου και βρες το μέρος αυτό που θα σε κάνει να ταξιδέψεις μέσα σου. Ένα τοπίο που σε γυρίζει πίσω στο χωριό, ίσως το ίδιο το χωριό! Με μια θέα που σου κλέβει την ανάσα και αναρωτιέσαι γιατί είχες ξεχάσει να την αναζητάς; Μυρωδιές τόσο γνώριμες που είσαι έτοιμος να τις τοποθετήσεις στη λεζάντα κάτω από κάθε φωτογραφία σου. Και ήχους. Ηχους που δεν αναγνωρίζεις από που προέρχονται αλλά είναι εκεί για να σου εξηγούν την μαγεία της φύσης που δε βλέπεις τόσο καιρό και μπορεί να μην μπορέσεις να αναγνωρίσεις με την πρώτη. Μόνος απέναντι σε αυτή την πλάση μπορείς...
Σχόλια