Όταν ο Μέρφι έμαθε το ΜΥΣΤΙΚΟ
Όντας επηρεασμένη από το ΜΥΣΤΙΚΟ που μας μαθαίνει για το νόμο της έλξης σκέφτομαι τι θα είχε να πει ο Μέρφι! Δέχομαι σίγουρα ότι όσο κάνουμε θετικές σκέψεις έχουμε περισσότερες πιθανότητες να προσελκύσουμε κάτι καλό παρά κάτι κακό, Και σίγουρα όταν βάλουμε κάτι σκοπό και το θέλουμε το βοηθάμε να συμβεί. Το θέμα είναι ότι όπως πολλές θέλουμε κάτι πολύ και το πιστεύουμε και αυτό γίνεται άλλες τόσες δεν γίνεται ποτέ. Δεν ξέρω αν είναι όλα θέμα τύχης ή πιθανοτήτων αλλά σίγουρα δεν έγιναν όλοι πλούσιοι επειδή είχαν κάθε μέρα στο μυαλό τους αυτή τη σκέψη όπως λέει η μαντάμ που έγραψε και το βιβλίο. Θεωρώ πλήρως υπερβολικό και χαζό το ότι αν θες ένα αντικείμενο πρέπει να σκέφτεσαι και να δρας σαν να σου ανήκει ήδη αλλά ισχύει ότι αν θέλουμε να αλλάξουμε μία κατάσταση (και όχι αντικείμενα) πρέπει να σκεφτούμε πως θα θέλαμε πραγματικά να είναι και να στραφούμε προς αυτή την κατεύθυνση.
Και εκεί που λέει ότι αν τα πράγματα είναι άσχημα είναι όλη η δύναμη στο μυαλό σου για να τα κάνεις όμορφα, ο κύριος Μέρφι μας υπενθυμίζει ότι απλά θα γίνουν χειρότερα. Και το περίεργο είναι ότι όλοι τασσόμαστε με την πρώτη θεωρία αλλά καταλήγουμε να μας συμβαίνει η δεύτερη.
Δεν μπορώ όμως να αποκλείσω τη θεωρία της έλξης έχοντας γύρω μου άτομα που επειδή είναι πολύ σίγουροι ότι θα καταφέρουν αυτό που θέλουν στο τέλος το πετυχαίνουν, ακόμη και χωρίς προσπάθεια. Συνήθως αυτά τα άτομα τα λέμε τυχερά. Αυτοί λένε ότι είναι απλά συνειδητοποιημένοι για το τι θέλουν και το κυνηγούν.
Κάτι που συμβαίνει όμως σε όλους μας που αναφέρει ο Νόμος της Έλξης είναι ότι τα όμοια έλκονται, Όταν κάνουμε μια αρνητική σκέψη σίγουρα θα δημιουργήσουμε πολλές ακόμη μέχρι να σκάσουμε! Για το αντίθετο δεν είμαι ακόμη σίγουρη. Επειδή όμως τόσο καιρό έχω το Μέρφι στην τσέπη μου και με το παραμικρό τον επικαλούμαι λέω να αλλάξω στρατόπεδο για να δω πως περνάνε και οι άλλοι.Θα είμαι ευγνώμων γι αυτά που έχω και θα σκέφτομαι κάθε μέρα το στόχο μου γιατί είναι κάτι που θέλω πολύ συμβεί και αξίζει να του δώσω μια ευκαιρία, Και αν αύριο τέτοιο καιρό είμαι ακόμη στο κλινών αστυ θα στείλω ένα mail σε αυτή την κυρία να της τα πω ένα χεράκι...
Σχόλια
Άμα δεν είχα πέσει με το ποδήλατο δε θα είχα μάθει να σηκώνομαι.
Άμα δεν είχα "αποτύχει" να μπω στη πρώτη μου επιλογή στις πανελλήνιες δε θα ήμουν αυτό που είμαι σήμερα
Και άμα δεν είχα πατήσει λάθος λινκ δε θα διάβαζα το blog σου!
Τελικά ίσως το παν είναι να βλέπουμε θετικά την οποιαδήποτε αποτυχία... και ίσως να κρατάμε και ένα δεύτερο στόχο "καβάτζα" στο πίσω μέρος του μυαλού μας!