Communic-able

Η επιστροφή είναι πάντα δύσκολη. Σε βγάζει από τη βόλεψή σου. Σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί ξεκίνησες και προς τα που πορεύτηκες. Αν έφτασες εκεί που ήθελες. Και αν τελικά αυτό που ήθελες άλλαψε όψη, μέχρι να το φτάσεις. Ποτέ όταν φτάνεις, δεν φτάνεις πραγματικά. Γιατί στη διαδρομή άλλαξες, χωρίς να το καταλάβεις. Και όταν είσαι στο τέλος σκέφτεσαι την αρχή. Αναζητάς ξανά το ταξίδι για να βρεις το μονοπάτι που σου διέφυγε και έπρεπε να στρίψεις αλλά εσύ κοίταζες μόνο την ευθεία και δεν υπήρχαν περιθώρια στο νου σου και τη βλέψη σου για κάτι άλλο. Και όταν φτάνεις έχεις καθαρό μυαλό και χρόνο να σκεφτείς ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψεις πίσω και να πάρεις από την αρχή το χάρτη του μυαλού σου. Διαβάζω τις σκέψεις μου από το πρώτο μου ταξίδι και δεν ξέρω αν όντως τις είχα γράψει εγώ. Δεν αναγνωρίζω ούτε ένα γράμμα τους. Ξέρω όμως ότι αυτές με παρακίνησαν να ξεκινήσω. Και τώρα γυρίζω πίσω να τις συναντήσω και να ξαναγνωριστούμε. Ο άνθρωπος αλλάζει μαζί με το χρόνο που αφήνει πάνω τ...

Art People Gallery Δεν μ' αναγνωρίζετε γιατί έλειπα καιρό· τα δάκρυά μου δε σας λένε κάτι. Λοιπόν διηγηθείτε μου τι έγινε εδώ, να βρω ξανά του νήματος την άκρη. Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή μας που ετοιμάζουμε ταξίδι με τον εαυτό μας. Ένα ταξίδι απρόσμενο που δε σε αφήνει να το προγραμματίσεις αλλά σε προκαλεί να το ζήσεις. Δεν το υπολογίζεις, δεν το περιμένεις αλλά σίγουρα δε μπορείς να το αγνοήσεις. Ξεκινάει με ένα "ξύπνημα", αλλιώτικο από τα καθημερινά, που σε κάνει να σηκωθείς και να σε δεις διαφορετικά. Βλέπεις στον καθρέπτη μία όψη γνώριμη που έχει αρχίσει να έχει σημάδια που δεν είχες προσέξει πιο πριν. Καταλαβαίνεις ότι κάτι αλλάζει. Δεν είναι που μεγάλωσες, είναι που μέσα σου είσαι διαφορετικός. Με αφορμή το ξύπνημα αρχίζεις να ψάχνεις τον δρόμο του ταξιδιού σου. Με όχημα το Ποιος Είμαι και με συντροφιά το Που Πάω ξεκινάς τη δική σου αναζήτηση. Αυτό το ταξίδι σε θέλει μόνο. Δε χωράνε άλλοι στη βάρκα παρά μόνο εσύ και ο εαυτός σου. Είναι η ευκ...

  Δεν είμαι καλά σου λέω...Αυτή η φράση παίζει πολύ τελευταία.. Όλοι τριγύρω μου δεν περνούν καλά (και εγώ μαζί τους μη νομίζετε). Μπορεί στις 21 Δεκεμβρίου να μην καταστράφηκε ο κόσμος αλλά ΣΙΓΟΥΡΑ γαμήθηκε ο Δίας. Παλιότερα πάλι περνάγαμε τις περιόδους που κάποια από την παρέα θα είχε τις μαύρες της γιατί χάλασε το μανικιούρ, γιατί δεν τηλεφώνησε ο Κώστας ή γιατί το καινούριο της παντελόνι δεν της χωράει γιατί χθες έφαγε σα  μοσχάρι. Πλέον έχουν κάπως αλλάξει τα πράγματα..Δεν τις νοιάζει αν χάλασε το μανικιούρ γιατί δεν έχουν λεφτά να κάνουν μανικιούρ, ούτε τις νοιάζει αν τηλεφώνησε ο χθεσινός τύπος στο μπαρ γιατί οι έξοδοι είναι περιορισμένες- το ίδιο και οι νέες κοινωνικές συναναστροφές- και φυσικά δεν έχουν καινούριο παντελόνι, αφού δεν έχουν δουλειά, οπότε θα φορέσουν το παλιό που τους ταιριάζει γάντι. Τα προβλήματα λοιπόν ξεπέρασαν το πρώτο επίπεδο και έφτασαν σε άλλο level. Το να μην έχεις να πληρώσεις το νοίκι και τους λογαριασμούς σου είναι αντικειμενικό πρόβλ...

Είναι εκείνες οι στιγμές που νιώθεις μόνος. Που όλα γύρω σου γυρνάνε με τρελό ρυθμό και εσύ νομίζεις ότι ο χρόνος σου πάγωσε και έχεις μείνει ακίνητος. Είναι οι στιγμές που όλοι διασκεδάζουν ή δείχνουν ότι διασκεδάζουν γιατί είναι Χριστούγεννα και πρέπει να είναι χαρούμενοι και ορεξάτοι και εσύ θες απλά να περάσουν όλα αυτά και να μην σε ακουμπήσει καν η χριστουγεννιάτικη χρυσόσκονη. Δεν θες να παρασυρθείς από τη μαγεία των γιορτών γιατί απλά όταν είσαι μόνος όλα είναι αδιάφορα. Είναι οι στιγμές που αναλογίζεσαι ποιους έχεις στη ζωή στου και ποιοι σ αγαπούν. Ποιοι θα έκαναν τα πάντα για σένα και ποιοι θα εξαφανίζονταν στην πρώτη ευκαιρία. Και όταν φτιάχνεις τη δική σου λίστα με τους ανθρώπους που αγαπάς και θα έδινες τα πάντα γι αυτούς, τα γράμματα δεν ταιριάζουν. Και εκεί σε πιάνει μια βαθιά μελαγχολία και ένα μεγάλο γιατί, που ουσιαστικά γνωρίζεις την απάντηση, αλλά δεν θες να την πεις δυνατά για να μην την ακούσεις. Είναι οι στιγμές που το κινητό σου χτυπάει για να σε καλέσουν σε...

Θα σας πω τη δική μου θεωρία περί ευκαιρίας και συγκυρίας γιατί με βοήθησε να αντιμετωπίζω πολύ πιο αισιόδοξα τα πράγματα και να μην χάνω ευκαιρίες αλλά να προσπερνώ συγκυρίες. Ας δούμε τον ορισμό της ευκαιρίας: " η  δυνατότητα  που παρουσιάζεται σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, για να γίνει κάτι που πρέπει ή θέλουμε να κάνουμε, και είναι δυνατόν να χαθεί αν δεν την εκμεταλλευτούμε " (βικιλεξικό) Για μένα ευκαιρία είναι ένα συμβάν ή γεγονός ωφέλιμο για μένα που έχω τη δυνατότητα να το εκμεταλλευτώ μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Αν για οποιοδήποτε λόγο δεν έχω τη δυνατότητα να το εκμεταλλευτώ είναι απλά μια συγκυρία. Αν μετά από πολύ καιρό αναζήτησης μου προσφερθεί μία ιδανική θέση εργασίας με πολύ καλό μισθό την στιγμή που ένα πρόβλημα υγείας και θα με κρατήσει 3 μήνες στο κρεβάτι και δεν μπορώ να τη δεχθώ αυτό ΣΙΓΟΥΡΑ δεν είναι ευκαιρία . Γιατί δεν ήταν ευνοϊκός ο καιρός που ήρθε (ευκαιρία΄= ευ(καλός) + καιρός). ¨Αρα είναι μια απλή ...

"Ο εαυτός μας είναι το μεγαλύτερο όπλο που έχουν οι άνθρωποι. Παρόλα αυτά θέλει μόνο ένα τσακ να μετατραπεί στον μεγαλύτερο μας αντίπαλό. Η δύναμη που κρύβουμε μέσα μας είναι ικανή για πολύ μεγάλα πράγματα που ούτε εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να αντιληφθούμε. Κ." Μέσα σε όλο αυτό το χαμό που συμβαίνει γύρω μας χάνουμε πράγματα, χρόνο, στιγμές, ανθρώπους, ημέρες, εποχές. Και λέω χάνουμε γιατί δεν έκαναν τον κύκλο τους και απλά μας άφησαν. Έφυγαν πριν καν τα αγγίξουμε. Ένα πράγμα μόνο μένει αληθινά δικό μας και ίσως είναι το μόνο όπλο μας μπροστά σε αυτό το κυνηγητό: ο εαυτό μας. Το είναι μας, το εγώ μας. Αν είμαι εγώ καλά θα γίνουν και τα υπόλοιπα γύρω μου καλά. Το πρόβλημα είναι ότι σήμερα δεν μπορώ να βρω έναν άνθρωπο που να μου πει: Είμαι καλά και είμαι ευτυχισμένος! Γιατί μέσα στην γενική μαυρίλα παρασυρόμαστε και εμείς. Και χάνουμε κάθε είδος αισιοδοξίας και ελπίδας. Παραιτούμαστε, αφηνόμαστε στη δίνη της καθημερινότητας και μονίμως παλεύουμε με τα έξοδα, τη δουλε...