Πειράζει που αρνούμαι να συνεργαστώ?
Πολύ απότομα δεν μπήκαμε σε αυτό της τριπάκι της κρίσης? ΠΟλύ καιρό τώρα το ακούμε, τη βλέπουμε να εξαπλώνεται..πριν ενα χρόνο φάνταζε αρκετά μακριά,τώρα μας έχει ποδοπατήσει. Και να μην θες να ασχοληθείς δεν μπορείς. Εγώ για παράδειγμα άκουγα τι συνέβαινε, ενημερωνόμουν για τα βασικά αλλά ως εκεί. Να πω την αλήθεια μου δεν αγχωνόμουν. Κοιμόμουν ήρεμη τα βράδυα. Και όχι επειδή μου τα δίνουν οι γονείς μου, γιατί εργάζομαι (εν μέρη!), αλλά γιατί μου φαινόταν μακρινό. Τώρα που φάγαμε σκατά για τα καλά και δεν μας μένει άλλος χρόνος να κλέψουμε για να τους ξεγελάσουμε λίγο ακόμα, αυτούς που θεωρούμε χαζούς και κατώτερους μας (έεελλαα ρε Ελληνάρα μάγκα! Ο μόνος εξυπνος οι άλλοι είναι χαζοί δεν ξέρουν...) Αυτούς που μας λένε PIGS και ΚΑΛΑ ΚΑΝΟΥΝ. Θέλοντας και μη χώθηκα και εγώ στο όλο ποτάμι. Τρία ολόκληρα μαθήματα στη σχολή μου αφιερωμένα στην κρίση! Αλλά δεν μπορώ να πω έχουν νόοοοοημα! Το πρώτο μας έβαλε να μάθουμε τα αίτια του κακού χαμού.. Όλα τα ακούσαμε πια..αλλά τα κλασικά που πάνω κ