H Ελλάδα ενώθηκε.

Εδώ και μία εβδομάδα ζούμε κάτι το πρωτόγνωρο. Κάτι μαγικό. Οι Έλληνες πολίτες αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους απέναντι στον κοινό ΄'εχθρό". Για πρώτη φορά όσοι και όσες κατέβηκαν στο Σύνταγμα άφησαν πίσω κομματικές ταυτότητες και ενώθηκαν με όσο αυθορμητισμό μπορεί να διακρίνει μια γενιά που αγανάκτησε να βλέπει τη χώρα της σε αυτά τα χάλια. Αγανάκτησε να περιμένει τα χειρότερα και να μην μπορεί να κάνει τιποτα. Την πρώτη μέρα που κατεβήκαμε ήταν όλα ακόμη ρευστά, ανοδιοργάνωτα και λίγο νωχελικά. Αρκετός κόσμος που κατέβηκε για να δει τι συμβαίνει εκεί, λιγοστά πανό, κανένα σύνθημα και πολλές μπύρες και κιθάρες. Όταν στο τέλος της βραδιάς ένα ΜΑΤατζής ζήτησε από ένα παιδί να του παίξει ένα τραγούδι με την κιθάρα σκέφτηκα ότι κάτι δεν πάει καλά..

Τις επόμενες μέρες τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Όλοι και περισσότεροι έρχονταν με κατσαρολικά, τύμπανα, σφυρίχτρες και οτιδήποτε άλλο μπορούσε να τους κάνει να ακουστούν. Οι μούτζες μπροστά από τη Βουλή έγιναν χιλιάδες..Τα συνθήματα ακούγονταν πιο δυνατά από ποτέ και άρχισαν να ξεπροβάλλουν όλο και περισσότερες σκηνές δίπλα από το συντριβάνι. Ο κόσμος ήρθε για να μείνει. Δεν πέρασε μια βόλτα και την έκανε. Μετά από 6 μέρες η πλατεία είναι ακόμη γεμάτη. Ο κόσμος αυτοοργανώθηκε. Έφτιαξε ομάδες και καθιέρωσε την καθημερινή συνέλευση όπου μιλάει όποιος θέλει και κρατάνε τα πρακτικά. Υπάρχει ομάδα καθαριότητας, ηλεκτρονικής υποστήριξης, περιφρούρησης, σίτισης, καλλιτεχνικών, ψυχραιμίας (ναι χρειάζεται και αυτή.!) ιατρείο, επικοινωνίας... Μία μικρή κοινωνία στο κέντρο της Αθήνας. Κανείς δεν βρίζει, κανείς δεν πλακώνεται, κανείς δεν απαξιώνει τον άλλον κανείς δεν φωνάζει κομματικά συνθήματα. Είναι όλοι μια πολύ μεγάλη παρέα που συνεργάζονται και συνομιλούν για το μέλλον της χώρα τους. Έχουν αιτήματα, ανησυχίες και πάνω απ όλα θέληση, Η Ελλάδα ενώθηκε, Και αυτή είναι μόνο η αρχή